Lola Mano volgt geen regels. Hij maakt ze en daar laat hij geen twijfel over bestaan. Hij heeft me meegenomen naar een land dat ik niet ken, me gedwongen om met hem te trouwen en daarmee ben ik gedoemd om een leven te leiden onder zijn wetten. Hij mag dan denken dat ik me compleet heb overgeleverd, maar ik blijf een vechter. Er zit geen volgzaam botje in mij en daar zal hij snel achter komen. Ik haat hem en dat mag hij weten ook. De dag dat hij heeft besloten om mij de zijne te maken is de dag die hij zal gaan vervloeken. Mijn kersverse man heeft zijn bruid al eerder onderschat en het ziet er naar uit dat de geschiedenis zich zal gaan herhalen.
Manuel Lola en ik zijn een explosieve combinatie. We zijn ontvlambaar, verwoestend en niet te reguleren, maar in de ravage die we stichten en de ruïnes die we achterlaten zullen we elkaar altijd weer vinden. Het is onvermijdelijk, want alleen wanneer we samenkomen, zijn we bovenzinnelijk. Dan vinden we de sereniteit waarnaar onze zielen smachten en onze lichamen hunkeren. Lola weet dit net zo goed als ik, maar eigenwijs als ze is blijft ze zich er tegen verzetten. Al is het een kwestie van tijd voor ook zij zal bezwijken onder de vernietigende kracht van onze onvermijdelijke samensmelting. Mijn kersverse bruid heeft haar man al eerder onderschat en het ziet er naar uit dat de geschiedenis zich zal gaan herhalen, of toch niet?
Hannah Hill pakt de draad altijd weer feilloos op waar het eerste boek is gestopt, hierdoor zit je ook gelijk weer in het verhaal. Haar manier van schrijven komt ook in dit deel weer goed naar voren en het verhaal wordt steeds spannender en mooier in de groei van de relatie van de personages.
Lola en Manuel zijn met elkaar getrouwd, maar voor Lola voelt het alsof ze echt geen andere keuze had. Het vertrouwen wat ze in het eerste deel in elkaar hadden, wordt in dit deel weer verbroken door de dingen die er gebeuren. Ze zoeken elkaars grenzen steeds meer op en halen het bloed bij elkaar onder de nagels vandaan, maar toch worden de grenzen stukje bij beetje verlegd. De groei die ze naar elkaar hebben wordt ook flink onder druk gezet en ze geven het niet makkelijk aan elkaar toe omdat ze beide erg koppig zijn. Het is op sommige stukken echt genieten van de chemie tussen hun, maar op andere momenten hoop je echt op een goede uitkomst. Naast Lola en Manuel maken we ook kennis met andere personages die een grote rol hebben in het leven van Manuel en daardoor ook een grote rol gaan krijgen in het leven van Lola. Die personages worden ook goed uitgewerkt en om sommige personages heb ik echt kunnen lachen. Het verhaal is spannender dan het eerste deel en in dit deel komen er personages voorbij die je misschien nog kan herkennen van haar andere serie.
Het verhaal eindigt met een hele grote cliffhanger dus zorg ervoor dat je het volgende deel in je bezit hebt, want je wilt gewoon in een keer door kunnen lezen. Dat ik fan ben van de schrijfstijl van Hannah Hill is dan ook geen verrassing meer en ik ben heel benieuwd welke kant deze serie verder op gaat.