Als Adeline (Addie) op het punt staat om uitgehuwelijkt te worden rent ze weg en smeekt ze om geholpen te worden. Haar smeekbedes worden verhoord, maar de prijs is hoog ze zal oneindig leven maar iedereen zal haar vergeten. Op een dag herinnert iemand zich haar, wie is het en waarom kan die het wel?
V.E. Schwab heeft zichzelf wederom bewezen met haar fenomenale schrijfstijl, hoewel het verhaal een traag en kabbelend tempo heeft verveelt het geen moment en wordt je het verhaal ingezogen.
De personages worden goed beschreven en je kan een goed beeld van ze vormen. De gevoelens die ze hebben spatten van het verhaal af. De verhaallijnen in dit boek zijn voornamelijk uit het oogpunt van Addie en worden afgewisseld tussen het heden en het verleden zonder dat het een storing in het verhaal is.
Addie is een meisje waar je al snel een band mee kan vormen en haar gevecht met haar gevoelens worden mooi beschreven. De duisternis oftewel de “god” die haar gebeden heeft gehoord en beantwoordt is een interessant personage die steeds weer even in het verhaal naar voren komt.
Ondanks de langzaamheid van het verhaal vond ik het een mooi boek en kan ik hem zeker aanraden.