Na een mislukte relatie trekt Chloë in bij haar beste vriendin. Nu ze weer op zichzelf is mist ze haar ouders en broertje het meest. Dat de gezondheid van haar oma steeds verder achteruit gaat, zorgt voor zorgen bij haar. Op het strand van Hoek van Holland gooit ze een fles in zee, met daarin een wens voor haar oma. Als ze nog even over het strand loopt komt ze langs Beachclub Esperanza en ziet ze dat er personeel gezocht wordt. Ze besluit om naar binnen te lopen en te solliciteren. Het is nogal een impulsief besluit, maar misschien wel het beste?
Chantal Claassen heeft een geweldig feelgood verhaal neergezet met daarin ook een thema zoals rouw verwerkt en dit wordt op een luchtige, maar ook emotionele manier verteld.
Chloë is iemand die niet snel impulsieve dingen doet en graag alles op een rijtje heeft, maar juist op het moment dat ze iets impulsiefs doet heeft dat een goede uitwerking in haar ontwikkeling. Haar beste vriendin staat altijd voor elkaar en hun relatie wordt in het verhaal op de proef gesteld, maar ook daarin komt een groei te zitten.
Ik kijk ontzettend uit naar het volgende deel in deze serie en naar het volgende boek van deze schrijfster, want ik wil zeker nog meer van haar lezen.