Amy Ester Goldmann erft een vervallen boerenhoeve in de Champagne. Op zoek naar haar identiteit geeft ze haar leven op in Australië en begint ze een nieuw leven de beroemde wijnstreek. De wijngaard van Amy grenst aan de wijngaard van Bernice de Brugny. Bernice heeft de door van haar vader verwerkt met een promiscue en liefdeloos leven. Ze ziet Amy als een indringer in de streek, maar zodra Vasyl Chumak opduikt begint de strijd tussen hun pas echt. Amy heeft deze jonge en knappe Oekraïense wijnmaker gevraagd om haar te helpen. Vasyl is niet ongevoelig voor de charmes van de twee vrouwen. Vasyl raakt ook bevriend met Jule, de chroniqueur van de lokale krant, en ziet in hem zelfs een vader die hij nooit heeft gehad. Als de Russen Oekraïne binnen vallen moet hij kiezen tussen de liefde en zijn vaderland. Welke keuze zal Vasyl maken?
Ruud van Gessel heeft een fijne schrijfstijl, die je meevoert naar de plekken die hij beschrijft. De personages weet hij ook goed tot leven te brengen dat je ze ook voor je ziet en je in ze kan verplaatsen.
Amy is een dertig jarige vrouw die een vervallen boerenhoeve in de Champagne erft. Ze weet niks achter de reden hiervan en gaat op zoek naar haar identiteit. Ze besluit alles in Australië achter te laten en verder te gaan leven in de champagnestreek. De boerenhoeve grenst aan het land van de vijftigjarige Bernice de Brugny, zij runt een eeuwenoud champagnehuis. Het leven van Bernice is niet makkelijk geweest en in haar jeugd heeft ze haar vader verloren. Dit heeft ervoor gezorgd dat Bernice een liefdeloos leven leidt. Als Amy de hulp heeft ingeschakeld van Vasyl blijken beide vrouwen een interesse in hem te tonen. Zijn verhaal is ook niet makkelijk en je komt veel over hem en zijn verleden te weten. Naast deze drie personages hebben we ook nog Jule hij werkt voor de lokale krant en weet veel te vertellen over de streek, hij vormt eigenlijk een soort van rode draad in dit verhaal. Het zijn best wel veel personages waar je over leest en eigenlijk vind ik het jammer dat het boek zo dun is, want ik heb het gevoel dat er nog veel meer dingen in het verhaal benoemt hadden kunnen worden.
Op de cover staat dat dit een feelgood verhaal is, maar ga niet met die verwachting het verhaal lezen want het is meer een roman. Het verhaal las fijn weg, maar helaas vond ik het teveel van de hak op de tak springen en voelt het verhaal voor mij nog niet volledig. Voor mij persoonlijk was het fijner geweest als het verhaal door de ogen van de personages was verteld en de hoofdstukken dit dan aangeven welk persoon zijn/haar stuk vertelde. Ik ben wel nieuwsgierig naar een volgend boek van Ruud van Gessel en zal die dan ook zeker op gaan pakken als het uitkomt.
Ik wil Ruud van Gessel bedanken voor dit recensie-exemplaar.