Zara heeft het gevoel dat iemand haar stalkt en ze is geobsedeerd door fobieën. Sinds haar stiefvader is gestorven is Zara zichzelf niet meer. Haar moeder stuurt haar daarom naar het ijskoude Maine om tijdelijk bij haar oma te gaan wonen. De verhuizing moet Zara helpen om weer zichzelf te worden, maar Zara heeft het gevoel dat haar moeder denkt dat ze gek is.
Haar moeder heeft het alleen fout, de stalker is geen verzinsel en ook in Maine weet hij haar te vinden. Er lijkt iets bovennatuurlijks aan de gang te zijn en wat is toch dat vreemde spoor van goudstof wat hij achter lijkt te laten?
Carrie Jones heeft een hele fijne schrijfstijl, waardoor je het boek snel uit hebt. Helaas wist het verhaal mij niet te overtuigen.
Zara is ingestort na het overlijden van haar stiefvader en wordt naar haar oma gestuurd om weer tot rust te komen, je merkt goed dat ze in de rouw zit alleen het verhaal raakte mij niet. Ze maakte naar mijn idee een paar rare beslissingen en ik had ook niet helemaal een band met haar. Het verhaal neemt een paar onverwachte wendingen, maar het deed me te veel aan andere verhalen denken waardoor het voor mij niet origineel was.
Hoewel dit verhaal mij niet kon overtuigen ben ik wel benieuwd naar een ander boek van deze schrijfster, want haar schrijfstijl was wel goed.
Ik wil Dutch Venture Publishing bedanken voor dit recensie-exemplaar.