Als het dierenasiel in Pine Hollow moet sluiten, adopteert Conner in een opwelling de Ierse wolfshond Maximus. Nu zijn huis is veranderd in een vuilnisbelt vraagt Conner zich af of dit wel zo een goed idee was. Hij besluit zich te wenden tot hondentrainer Deenie.
Deenie heeft absoluut geen zin om langer dan nodig met regelneef Conner door te brengen, hoe leuk zijn hond ook is. Als ze voor de zoveelste keer single op een familiefeest moet verschijnen krijgt ze een idee. Als Conner zich voordoet als haar vriend, dan zorgt zij voor zijn hond. De ideale overeenkomst, zolang ze niet verliefd worden. En dat zit er absoluut niet in of wel?
Lizzie Shane neemt je weer mee terug naar het schattige dorpje Pine Hollow, waar we al eerder zijn geweest in Kerstmis met een staartje. Ze weet nog steeds een heerlijk feelgood verhaal neer te zetten die afgewisseld is met de nodige humor.
We volgen het verhaal uit de perspectieven van Conner en Deenie. Beide heb ik al een beetje leren kennen als de beste vrienden van Ally en Ben. Ik vind het leuk om nu hun volledige verhaal te kunnen lezen en ze nog beter te leren kennen. Conner is een man die alles graag volgens de regels en via zijn stappenplan wilt doen. Deenie is zijn tegenpool in alle opzichten regels zijn er om je niet aan te houden en plannen zijn voor een latere zorg. Langzaam in het verhaal maken ze beide een verandering mee, die leuk is om te zien. Ik hou van de dynamiek die deze personages hebben.
Ik vond het weer een heerlijk feelgood verhaal en ben benieuwd naar de volgende personages die we gaan leren kennen als we weer terug gaan naar Pine Hollow.