Lola Mano’s grootste strijd bleek mijn grootste beproeving te zijn. Hij werd gedwongen om zijn demonen te confronteren en ik werd gedwongen ze te trotseren, maar ik twijfelde er niet aan dat we alles konden overkomen. Ik ben ten slotte zijn licht in de duisternis en hij is mijn anker in de storm. We zijn elkaars houvast en kunnen alles overwinnen zolang we maar samen zijn. Dat besef zorgde ervoor dat we de kracht hadden om aan onze toekomst te bouwen, maar ik wist niet dat mijn grootste test nog moest komen.
Manuel Ongewild zijn mijn geheimen onthuld en als zaadjes schieten ze wortel en persen ze zich uit de aarde naar het licht. Het is onontkoombaar evenals mijn demonen die alles in het duisternis zullen hullen als reactie erop. Mijn angst dat het ook mijn enige licht op zou slokken, bleek ongegrond. Wederom heb ik Lola’s liefde voor mij onderschat en in plaats van te vluchten staat ze naast me en omarmt mijn lichaam en ziel. Met alles wat ze me geeft en me laat voelen weet ik de ondergang te vermijden en ben ik klaar voor het leven dat op ons wacht. Niet wetende dat mijn grootste nachtmerrie nog moest komen. Kunnen ze deze nachtmerrie ook het hoofd bieden?
Hannah Hill pakt moeiteloos de draad weer op waar het deel hiervoor geëindigd is, zonder er al te veel van te herhalen. Het verhaal wordt met de bladzijde spannender als ook het verhaal van Manuel steeds meer bloot komt te liggen. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgt, maar haar boeken hebben zo een verslaven uitwerking dat je gewoon blijft lezen en je je nachtrust er met plezier voor aan de kant zet.
Lola en Manuel zijn eindelijk op het punt gekomen dat ze elkaar vertrouwen, al heeft Manuel nog steeds niet alles op tafel neergelegd. Hij vind nog steeds dat het in het verleden hoort en dus geen plek heeft in de toekomst die ze voor hun samen willen gaan beginnen. Helaas hebben sommige mensen daar andere plannen mee en gooien ze roet in het eten. Manuel denkt hierdoor dat hij Lola voor altijd kwijt is, maar net als in de voorgaande delen onderschat hij haar weer. De liefde die Lola voor hem voelt is ongekend sterk en ze laat het aan alles zien, maar ergens twijfelt hij er nog steeds over en vind hij zichzelf het niet waard om die liefde te ontvangen. Hun band is ook zo ongelofelijk sterk en met alles wat ze hebben meegemaakt weet je dat hun liefde voor elkaar net zo sterk is. De personages hebben gedurende de hele serie zoveel meegemaakt en zijn zo gegroeid en zichzelf, maar ook zeker naar elkaar toe. We maken vele wendingen mee sommige onverwachts en sommige die je al een klein beetje door kon hebben, maar al met al is het een prachtige serie en is het laatste deel ook tot een heel mooi einde gekomen.
Ik ga zelf weer even in een hokje zitten balen dat ik deze serie zo snel al weer heb verslonden, maar ik hoop dat als je van plan bent om de serie een kans te geven dat je er net zo van kan genieten als dat ik heb gedaan. Ik ben heel erg nieuwsgierig wat het volgende project van Hannah Hill gaat worden en ik hoop dat het net zo verslavend is als al haar eerdere boeken.