Amelia Conway is de trotse eigenaar van het Firefly café. Ze heeft dit café, in het kloppende hart van het kustplaatsje Blue Harbor, zes jaar geleden met de erfenis van haar moeder gekocht. Vroeger kwam ze er vaak met haar moeder en ze heeft haar hele hart en ziel erin zitten.
Op een dag komt onaangekondigd Matt Bradford haar keuken binnen om hoi te zeggen. Ze heeft hem al twaalf jaar niet meer gezien, dus wat doet hij hier?
Het duurt niet lang voor Amelia antwoord krijgt op die vraag. Matt heeft een ontwerp gemaakt voor een resort wat in Blue Harbor gebouwd moet worden. Door een vervelende samenloop van omstandigheden vormt dit resort een direct gevaar voor Amelia’s geliefde café. Ze heeft nog gevoelens voor hem, maar er is iets met hem gebeurd. Waarom zou hij iets willen verpesten wat hem ooit zo lief was?
Olivia Miles neemt je weer mee terug naar Blue Harbor in deze feelgood over Amelia Conway, een zus van Britt waar het eerste deel over ging. Het verhaal kabbelde net als het deel ervoor lekker voort, maar er zat iets meer diepgang in en dat vond ik erg fijn.
Amelia heeft haar ziel en haar hart in het café gestopt, waar ze vroeger samen met haar moeder kwam. Ze is er trots op en als iets het wilt gaan verpesten voor haar is ze er gebroken van, zeker als haar jeugdliefde Matt er iets mee te maken heeft. Matt is een man geworden die Amelia niet meer herkend en in de loop van het verhaal kom je erachter waardoor het komt. Dit verhaal wist me iets meer te raken dan het eerste deel en dat komt doordat je nu meer veranderingen te voorschijn ziet komen bij beide personages.
Ik ben benieuwd naar een eventueel volgend deel in deze serie en ik zal deze ook zeker op pakken.